Endometrioza polega na występowaniu tkanki podobnej do błony śluzowej macicy poza jej jamą. Ta abnormatywna tkanka może rozwijać się na różnych tkankach i organach w obrębie miednicy mniejszej, takich jak jajniki, jajowody oraz powierzchnia macicy, a także w niektórych przypadkach w innych częściach ciała. Tkanka ta podobnie jak błona śluzowa macicy ulega zmianom podczas cyklu menstruacyjnego. W przypadku pojawienia się zmian endometrialnych poza jamą macicy, zmiany te również się krwawią, ale krew nie ma drogi ujścia, co w konsekwencji może prowadzić do powstania stanu zapalnego w obrębie narządów miednicy mniejszej.

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o przyczyny endometriozy. Jednakże istnieje wiele teorii dotyczących powstawania i rozwoju choroby. Jedną z teorii odnosi się do przekonywania się endometrialnych w kierunku poruszania się w górę przez jajowody lub do zjawiska rzucania się składników błony śluzowej macicy przez ujście jajowodów do jamy brzusznej. Inna teoria mówi o roli estrogenów i hormonów jako czynnikach pozwalających na powstawanie endometriozy. Zaburzenia układu immunologicznego mogą być także jedną z przyczyn choroby.

Endometrioza może pojawić się u kobiet w dowolnym wieku, ale najczęściej dotyka kobiety między 30. a 40. rokiem życia. Młodsze pacjentki także mogą zostać dotknięte chorobą, ale są to rzadsze przypadki. Endometrioza rzadko rozwija się u kobiet po osiągnięciu menopauzy.

Objawy endometriozy zazwyczaj zaczynają się pojawiać w czasie miesiączki. Mogą one ustąpić po zakończeniu miesiączki, a następnie powrócić, gdy tkanka endometrialna zaczyna krwawić ponownie. Objawy endometriozy obejmują:

• ból menstruacyjny, który staje się coraz bardziej intensywny z każdym miesiącem; może utrudniać codzienne funkcjonowanie;
• bóle podczas stosunku;
• bóle w trakcie wypróżnień;
• bóle w trakcie oddawania moczu;
• bóle w dolnej części pleców;
• nietypowa ilość krwawienia miesięcznego;
• infekcje dróg moczowych.

Jeśli masz któryś z powyższych objawów, skonsultuj się z lekarzem by uzyskać pełną diagnostykę i odpowiednie leczenie.

Diagnostyka endometriozy rozpoczyna się od wywiadu z pacjentką i badania fizykalnego, a następnie wykonuje się badania ultrasonograficzne bądź laparoskopię, które pozwalają na potwierdzenie rozpoznania. Leczenie endometriozy zależy od stopnia zaawansowania choroby i jej objawów. Możliwe metody leczenia obejmują:

• leczenie farmakologiczne - leki przeciwbólowe, antydepresyjne, antykoncepcyjne,
• leczenie hormonalne - w celu zahamowania wzrostu tkanki endometrialnej,
• zabiegi chirurgiczne - laparoskopia, kauteryzacja lub usunięcie tkanki endometrialnej.

W przypadku zaawansowanej endometriozy, gdy nie ma możliwości usunięcia tkanki endometrialnej, lekarze starają się pomóc pacjentce w zmniejszeniu bólu i objawów choroby.

Endometrioza to trudna i skomplikowana choroba, ale leczenie jest możliwe. Jeśli doświadczasz objawów endometriozy, koniecznie skonsultuj się z lekarzem, który zaplanuje odpowiednie badania oraz leczenie dla Ciebie.

Leczenie endometriozy polega na zmniejszeniu bólu i innych objawów tej choroby, a także na kontrolowaniu wzrostu tkanki endometrium. Istnieje wiele różnych opcji leczenia endometriozy, w zależności od stopnia zaawansowania choroby i planów reprodukcyjnych pacjentki. Leki hormonalne, takie jak doustne środki antykoncepcyjne, mogą być pierwszą linią leczenia, ponieważ pomagają w kontrolowaniu wzrostu tkanki endometrium. Innym popularnym lekiem stosowanym w leczeniu endometriozy jest leuprorelina, który hamuje produkcję hormonów w jajnikach i prowadzi do zmniejszenia objawów. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja chirurgiczna w celu usunięcia tkanki endometrium lub całkowitej resekcji macicy. Leczenie endometriozy może być trudne i wymaga wielu różnych podejść, dlatego istotne jest indywidualne podejście do każdej pacjentki. Wielu pacjentom również pomaga wspierająca terapia psychologiczna, która może pomóc w radzeniu sobie z bólem i stresem związanym z chorobą. 

Stopnie zaawansowania endometriozy to wskaźnik określający rozwinięcie choroby. Istnieją cztery stopnie zaawansowania, które są klasyfikowane według lokalizacji, rozprzestrzenienia i głębokości penetrowania endometrium. Stopień I to najmniejsze nasilenie choroby, gdzie zmiany znajdują się tylko w jednym miejscu, najczęściej w obrębie macicy. Stopień II oznacza, że zmiany są już obecne poza macicą, ale wciąż ograniczone do małego obszaru. W stopniu III zmiany dotyczą większej powierzchni, mogą obejmować jajniki, jajowody i inne narządy w miednicy. Stopień IV to najbardziej zaawansowana postać endometriozy, w której zmiany występują w różnych miejscach w całym organizmie. W trudnych przypadkach endometriozy konieczne może być zastosowanie zaawansowanych technik chirurgicznych, hormonalnej terapii lub innych metod leczenia. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie endometriozy są kluczowe dla zmniejszenia objawów i poprawy jakości życia pacjentek.