Wirusowe zapalenie wątroby typu C (HCV) jest zakaźną chorobą, która atakuje wątrobę. Jest spowodowane przez wirus zapalenia wątroby typu C. Choroba jest przenoszona przez kontakt z zakażoną krwią. Może wystąpić również w wyniku współdzielenia igieł do narkotyków, narzędzi medycznych lub zabiegów kosmetycznych. Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu C mogą być niewielkie lub nieobecne w początkowym stadium, co czyni ją trudną do zdiagnozowania. Jednak z czasem choroba może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak marskość wątroby, rak wątroby i niewyrównane zaburzenia czynności wątroby. Istnieje szczepionka, która chroni przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C, ale nie ma skutecznego leku na już zakażonych. Dlatego wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie są kluczowe. Świadomość o wirusowym zapaleniu wątroby typu C jest istotna, aby uniknąć zakażenia i zapobiec szerzeniu się tej choroby. 

Osoby zarażone wirusem HCV mogą nie mieć objawów przez wiele lat, a nawet do momentu, gdy choroba spowoduje poważne uszkodzenia wątroby. W niektórych przypadkach, chroba może się pojawić nagłównie z następującymi objawami:

• zmęczenie,
• utrata apetytu,
• nudności i wymioty,
• bóle brzucha,
• ciemny mocz,
• światłowstręt i żółtaczka.

Objawy te mogą być związane z innymi schorzeniami, a niekoniecznie z WZW C. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, jeśli występują objawy, które powtarzają się przez dłuższy czas.

Diagnostyka WZW C odbywa się przy pomocy badań krwi, które sprawdzają obecność przeciwciał przeciwko wirusowi HCV. Jeśli wyniki są dodatnie, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak badania wątroby lub biopsję wątroby. W niektórych przypadkach, lekarz może również zlecić badanie USG brzucha, aby sprawdzić stan wątroby.

Głównym sposobem, w jaki ludzie się zarażają WZW C, jest poprzez kontakt z zakażoną krwią. Osoby, które są wyższym ryzykiem zakażenia to:

• osoby, które przyjmują narkotyki doustnie lub wstrzykujące,
• osoby, które korzystają z nieświeżych igieł lub innych narzędzi do wstrzykiwania narkotyków,
• osoby, które korzystają z niesprawdzonych narzędzi medycznych, takich jak igły i strzykawki,
• osoby, które przyjmują hemodializę.

Istnieją środki zapobiegawcze, które mogą pomóc zapobiec zakażeniu WZW C. Należą do nich:

• unikanie wstrzykiwania narkotyków,
• stosowanie prezerwatyw podczas każdego stosunku,
• unikanie dzielenia narzędzi, takich jak igły i strzykawki,
• stosowanie profesjonalnych usług tatuażu, manicure i pedicure,
• zapobieganie uszkodzeniom skóry, działań zwiąanych z higieną

Obecnie nie ma dostępnej szczepionki przeciwko WZW C dostępnej dla ludzi. Jednakże, istnieją skuteczne sposoby zapobiegania zakażeniu, takie jak unikanie działań związanych z wysokim ryzykiem, korzystanie wyłącznie z dobrych źródeł opieki medycznej i stosowanie profilaktycznych działań zapobiegających uszkodzeniom skóry.

WZW C, znane również jako wirusowe zapalenie wątroby typu C, jest jedną z najczęstszych i najbardziej niebezpiecznych postaci zapalenia wątroby. Wirus HCV, który jest odpowiedzialny za WZW C, jest przyczyną zarówno ostrego, jak i przewlekłego zapalenia wątroby. Ostre zapalenie wątroby C występuje wkrótce po zakażeniu wirusem i może objawiać się takimi objawami, jak żółtaczka, zmęczenie, ból brzucha i utrata apetytu. Przewlekłe zapalenie wątroby C jest diagnozowane, gdy wirus pozostaje w organizmie przez dłuższy czas, zazwyczaj ponad 6 miesięcy. Może prowadzić do powikłań, takich jak marskość wątroby, niewydolność wątroby i nawet rak wątroby. WZW C przenoszone jest głównie przez kontakt z skażoną krwią, na przykład przez współdzielenie igieł do narkotyków, narzędzi do tatuażu lub manikiuru, współżycie seksualne bez zabezpieczenia, a także od matki do dziecka podczas porodu. Dlatego istotne jest unikanie tych czynników ryzyka i regularne wykonywanie badań w celu wczesnego wykrycia WZW C.