Angioplastyka to procedura medyczna, która ma na celu rozszerzenie zwężonych tętnic, które mogą prowadzić do ograniczonego przepływu krwi do ważnych narządów. W wyniku tego zabiegu można przywrócić prawidłowy przepływ krwi i poprawić stan pacjenta.

Podczas angioplastyki, lekarz używa specjalnego cienkiego cewnika, zwanego kateterem, który jest wprowadzany do tętnicy przez niewielkie nacięcie. Następnie, przy użyciu różnych narzędzi umieszczanych przez kateter, lekarz rozszerza zwężenie w tętnicy. Najpopularniejszą metodą angioplastyki jest angioplastyka balonowa.

Angioplastyka wieńcowa, znana również jako angioplastyka wieńcówki, jest stosowana w leczeniu zwężonych tętnic wieńcowych, które dostarczają krew do serca. Ta procedura może być stosowana, gdy występuje zwężenie tętnicy wieńcowej, które powoduje objawy jak duszność, ból w klatce piersiowej lub zawroty głowy.

Podczas angioplastyki wieńcowej, lekarz wprowadza cewnik do tętnicy wieńcowej i przeprowadza angiografię, aby dowiedzieć się, gdzie nastąpiło zwężenie. Następnie, przy użyciu balonu, lekarz rozszerza zwężenie, a często umieszcza również stent, który pomaga utrzymać tętnicę otwartą.

Angioplastyka balonowa to najczęstsza metoda zabiegu angioplastycznego. W trakcie tej procedury, lekarz używa specjalnego balonu, który jest wprowadzany do tętnicy.Następnie, balon jest napompowywany, powodując rozszerzenie zwężenia w tętnicy i przywracając prawidłowy przepływ krwi.

W niektórych przypadkach, w celu utrzymania tętnicy otwartej po angioplastyce balonowej, lekarz umieszcza stent - specjalną siateczkową strukturę - w zwężeniu tętnicy. Stent działa jak rusztowanie, zapobiegając ponownemu zwężeniu i utrzymując prawidłowy przepływ krwi.

Angioplastyka kończyn dolnych stanowi postęp w leczeniu niedrożności tętnic nóg. Ta procedura jest stosowana, gdy w tętnicach kończyn dolnych występuje zwężenie lub całkowite zamknięcie, co powoduje ból, mrowienie lub trudności w chodzeniu.

Podczas angioplastyki kończyn dolnych, procedura jest analogiczna do angioplastyki wieńcowej. Lekarz wprowadza cewnik do dotkniętej tętnicy w nodze i przeprowadza angiografię w celu lokalizacji zwężenia. Następnie, zwężenie jest rozszerzane przy pomocy balonu i w niektórych przypadkach, stentu.

Wybór między angioplastyką a rewaskularyzacją chirurgiczną zależy od wielu czynników, takich jak lokalizacja zwężenia, stopień i długość zwężenia, a także ogólny stan zdrowia pacjenta. W niektórych przypadkach, rewaskularyzacja chirurgiczna, taka jak bajpas tętniczo-żylny, może być bardziej odpowiednia.

Zazwyczaj, angioplastyka jest preferowaną metodą, jeśli zwężenie jest umiarkowane, lokalizowane w jednej lub dwóch tętnicach i pacjent jest stosunkowo zdrowy. Rewaskularyzacja chirurgiczna może być bardziej skuteczna w przypadku wielu zwężeń lub zwężenia w trudno dostępnych miejscach, oraz u pacjentów, u których występują dodatkowe problemy zdrowotne.

Przebieg angioplastyki rozpoczyna się od wprowadzenia cewnika do tętnicy przez niewielkie nacięcie. Następnie, lekarz przeprowadza angiografię, aby dokładnie zobaczyć zwężenie. Po lokalizacji zwężenia, cewnik jest naprowadzany do miejsca zwężenia, a balon jest napompowywany, rozszerzając zwężenie. Jeśli to konieczne, lekarz może umieścić stent, aby utrzymać tętnicę otwartą.

Zabieg trwa zazwyczaj od 30 minut do 2 godzin, a większość pacjentów jest podawana środek znieczulający. Po zabiegu, pacjent musi pozostać pod obserwacją przez kilka godzin, aby upewnić się, że nie ma żadnych powikłań.

Przed przeprowadzeniem angioplastyki, pacjent poddawany jest koronarografii, czyli angiografii wieńcowej. Jest to badanie diagnostyczne, które ma na celu zobrazować tętnice wieńcowe. Podczas koronarografii, lekarz wprowadza kontrast do tętnic wieńcowych i wykonuje serię zdjęć rentgenowskich, aby ocenić ewentualne zwężenia lub blokady.

W wyniku koronarografii, lekarz może zdecydować o wykorzystaniu angioplastyki jako metody leczenia zwężenia. Badanie to pozwala na dokładne zlokalizowanie zwężenia i planowanie zabiegu.