Rzeżączka, znana również jako gonokokowe zapalenie cewki moczowej, jest chorobą przenoszoną drogą płciową, wywołaną przez bakterię Neisseria gonorrhoeae. Bakteria ta przenosi się głównie podczas kontaktu płciowego, ale może również przenikać przez błony śluzowe innych części ciała, takie jak jamy ustna czy odbyt. Rzeżączka jest jedną z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową na świecie.

Objawy rzeżączki mogą się różnić u kobiet i mężczyzn. U mężczyzn, pierwszymi objawami mogą być pieczenie i swędzenie w cewce moczowej, a także ropna wydzielina z penisa. Często występuje również uczucie dyskomfortu podczas oddawania moczu.

U kobiet objawy rzeżączki mogą być mniej wyraźne lub trudno je zauważyć. Zdarza się, że kobiety nie odczuwają żadnych charakterystycznych dolegliwości. W niektórych przypadkach, kobiety mogą doświadczać bólu podczas oddawania moczu, świądu lub pieczenia w okolicach intymnych, a także obfitą, nieprzyjemnie pachnącą wydzielinę z pochwy.

Okres inkubacji rzeżączki może trwać od 1 do 14 dni, ale zazwyczaj objawy pojawiają się między 2 a 7 dniem po zakażeniu. Jest to ważne, ponieważ osoba zakażona rzeżączką może być zaraźliwa nawet przed wystąpieniem objawów. Często zdarza się również, że objawy są łagodne lub nie występują wcale, a osoba zakażona nie zdaje sobie sprawy, że jest nosicielem bakterii.

Rozpoznanie rzeżączki wymaga przeprowadzenia odpowiednich badań diagnostycznych. Wykrycie obecności bakterii Neisseria gonorrhoeae może być dokonane za pomocą testu pobranego wymazu z jamy cewki moczowej u mężczyzn lub z pochwy u kobiet. W niektórych przypadkach, jeśli istnieje podejrzenie przeniesienia bakterii na inne obszary ciała, jak jamy ustna czy odbyt, mogą być przeprowadzone dodatkowe badania.

Aby uniknąć zakażenia rzeżączką, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny i stosować się do zaleceń dotyczących bezpiecznego seksu. Oto kilka zaleceń, które mogą pomóc w zapobieganiu rzeżączce:

1. Stosowanie prezerwatyw - używanie prezerwatyw podczas stosunku płciowego znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia rzeżączką.
2. Unikanie partnerów o nieznanej historii zdrowotnej - unikaj kontaktów seksualnych z osobami, które mogą być nosicielami rzeżączki lub innych chorób przenoszonych drogą płciową.
3. Regularne badania - regularne badania kontrolne u lekarza mogą pomóc w szybkim wykrywaniu i leczeniu rzeżączki oraz innych infekcji przenoszonych drogą płciową.

Rzeżączka jest chorobą przenoszoną drogą płciową, która wymaga odpowiedniego leczenia. W przypadku zakażenia rzeżączką, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, który zaleci odpowiednie antybiotyki, aby zniszczyć bakterie i przeprowadzić terapię mającą na celu wyleczenie infekcji.

Rzeżączka, znana również jako gonocytoza, to jedna z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Leczenie tej infekcji wywołanej przez bakterie Neisseria gonorrhoeae obejmuje zazwyczaj antybiotyki. Pierwszorzędowym środkiem terapeutycznym są podawane doustnie lub wstrzyknięte cefalosporyny. Często stosuje się również antybiotyki przeciwpierwotniakowe, takie jak makrolidy lub nitroimidazole, w przypadku podejrzenia wystąpienia jednoczesnej infekcji przewodu pokarmowego. W przypadku zakażeń dużych stawów, meningokokowego zapalenia opon mózgowych lub w przypadku niepowodzenia leczenia antybiotykami, możliwe jest stosowanie antybiotyków dożylnych. Ważne jest również, aby partnerzy seksualni zakażonej osoby zostali sprawdzeni i leczeni, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. W ostatnich latach pojawiła się również obawa przed opornością na antybiotyki w przypadku rzeżączki, dlatego istotne jest ciągłe monitorowanie skuteczności stosowanych leków i przestrzeganie zaleceń dotyczących leczenia. 

Rzeżączka jest jedną z najczęstszych chorób przekazywanych drogą płciową. Powikłania po zakażeniu mogą dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn rzeżączka może prowadzić do zapalenia gruczołu krokowego i jąder, co może powodować ból i obrzęk. Dodatkowo, nieleczona rzeżączka u mężczyzn może prowadzić do niewydolności jąder i trwałej niepłodności. U kobiet powikłania rzeżączki mogą obejmować zapalenie jajowodów, przydatków i macicy, co może prowadzić do trudności w zajściu w ciążę oraz ryzyka poronienia. Ponadto, nieleczona rzeżączka u kobiet może prowadzić do przewlekłego bólu miednicy oraz zwiększyć ryzyko wystąpienia zakażenia HIV. Dlatego też ważne jest jak najszybsze diagnozowanie i leczenie rzeżączki, aby zmniejszyć ryzyko powikłań i dalszego rozprzestrzeniania się choroby.