HIV (Human Immunodeficiency Virus) to wirus atakujący układ odpornościowy człowieka. Można zarazić się HIV poprzez bezpośredni kontakt z krwią, nasieniem, wydzieliną pochwową lub mlekiem matki osoby zakażonej wirusem. Najczęstsze sposoby zakażenia HIV to:

• Niebezpieczne kontakty seksualne, w tym stosunek waginalny, analny lub oralny bez zabezpieczenia,
• Używanie igieł i strzykawek, które były wcześniej używane przez osobę zarażoną,
• Przekazanie wirusa z matki na dziecko podczas porodu, karmienia piersią lub wewnątrzmacicznego,
• Przeszczepienie zarażonych narządów lub transfuzja zarażonej krwi (to jednak już rzadko występujące przypadki).

Po zarażeniu wirusem HIV, część osób może doświadczać objawów podobnych do grypy w ciągu 2-4 tygodni od ekspozycji. Te objawy, nazywane ostrą retrowiralemiczną chorobą, mogą obejmować:

• Gorączka
• Bóle mięśniowe i stawowe
• Ból gardła
• Wysypka
• Powiększenie węzłów chłonnych

Wyżej wymienione objawy HIV mogą być łagodne lub nie występować u wszystkich kobiet. Dlatego ważne jest, aby pamiętać, że samoobserwacja czy samodiagnoza jest niewystarczająca i tylko badania laboratoryjne mogą potwierdzić zakażenie HIV.

• Gorączka
• Bóle mięśniowe i stawowe
• Ból gardła
• Powiększenie węzłów chłonnych
• Owrzodzenie na skórze lub błonie śluzowej

Podobnie jak w przypadku kobiet, objawy te mogą różnić się intensywnością i nie występować u wszystkich mężczyzn. W celu potwierdzenia zakażenia HIV konieczne jest wykonanie odpowiednich badań laboratoryjnych.

Czas, jaki można przeżyć z nieleczonym HIV, może się znacznie różnić w zależności od wielu czynników, takich jak stan ogólny zdrowia, styl życia, dostęp do opieki medycznej i skuteczność leczenia.

Jeśli HIV pozostaje nieleczony, z czasem prowadzi do upośledzenia układu odpornościowego, co zwiększa podatność na różne choroby i infekcje. Nieleczony HIV może prowadzić do rozwoju choroby AIDS (Acquired Immunodeficiency Syndrome), która jest najbardziej zaawansowanym stadium zakażenia HIV.

Dzięki postępom w dziedzinie medycyny, osoby zakażone wirusem HIV, które mają dostęp do leczenia antyretrowirusowego (ART), mogą prowadzić długie i zdrowe życie. Terapia ART zmniejsza ilość wirusa we krwi do niezwykle niskiego poziomu, co umożliwia utrzymanie prawidłowej funkcji immunologicznej organizmu.

AIDS to skrót od "Acquired Immunodeficiency Syndrome" (zespół nabytego niedoboru odpornościowego). Jest to ostatni etap zakażenia HIV, w którym układ odpornościowy jest bardzo osłabiony, a organizm staje się podatny na różne infekcje i nowotwory.

Nie wszyscy zakażeni wirusem HIV rozwijają AIDS. Jednak bez leczenia, osoba zakażona HIV jest narażona na ryzyko rozwoju AIDS. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i rozpocząć odpowiednie leczenie, jeśli istnieje podejrzenie zakażenia HIV.

Leczenie zakażenia HIV jest możliwe dzięki dostępności skutecznych terapii antyretrowirusowych. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia może znacznie poprawić jakość życia pacjentów i zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa na innych. Terapia składa się z przewlekłego stosowania zestawu leków antyretrowirusowych, które hamują replikację wirusa HIV i wzmacniają układ odpornościowy organizmu. Leki te są dostępne na receptę i powinny być regularnie przyjmowane zgodnie z zaleceniami lekarza. Regularność przyjmowania leków jest kluczowa dla osiągnięcia i utrzymania efektywności terapii. Pierwszą linią terapeutyczną jest zwykle kombinacja trzech różnych leków antyretrowirusowych, a dokładny schemat terapeutyczny jest dostosowywany indywidualnie do każdego pacjenta. Ponadto, pacjenci z zakażeniem HIV powinni regularnie monitorować swoje wyniki laboratoryjne, takie jak poziom wirusa HIV we krwi i liczba limfocytów CD4. Leczenie zakażenia HIV wymaga stałej troski i dbałości o zdrowie, ale dzięki postępom w medycynie pacjenci zakażeni wirusem HIV mogą prowadzić długie i zdrowe życie. 

HIV jest wirusem, który jest przenoszony przez kontakt z zakażoną krwią, nasieniem, wydzielinami pochwowymi lub mlekiem matki. Istnieje kilka podstawowych zasad, które mogą pomóc w uniknięciu zakażenia HIV. Przede wszystkim ważne jest, aby unikać ryzykownych zachowań seksualnych, takich jak kontakt z wieloma partnerami lub niekorzystanie z prezerwatyw. Należy również unikać współużywania igieł do narkotyków, gdyż mogą być one zakażone wirusem HIV. Warto pamiętać o tym, że HIV nie jest przenoszony przez pocałunek, uścisk dłoni czy codzienne kontakty, takie jak używanie publicznych toalet. Ważne jest również, aby mieć świadomość swojego stanu zdrowia i regularnie wykonywać testy na obecność wirusa HIV. Dobrą praktyką jest także szczepienie przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu B, ponieważ pacjenci zakażeni HIV są bardziej podatni na to schorzenie. Wszystkie te środki mogą pomóc w ochronie przed zakażeniem HIV, jednak najlepszym sposobem jest zachowanie abstynencji lub wiernego jednemu partnerowi seksualnemu. 

Objawy AIDS mogą być różne i zróżnicowane w zależności od stadium, w którym znajduje się choroba. W początkowym stadium infekcji HIV, człowiek może nie wykazywać żadnych objawów lub doświadczać jedynie lekkiego, grypopodobnego zakażenia. Objawy te mogą obejmować gorączkę, ból gardła, ból głowy, zmęczenie i powiększenie węzłów chłonnych. W miarę postępu choroby, objawy mogą stawać się coraz bardziej nasilone. Można doświadczyć przewlekłej biegunki, utraty masy ciała, nawracających infekcji, grzybiczych lub bakteryjnych, a także zmian skórnych takich jak wypryski, plamy czy owrzodzenia. W zaawansowanym stadium AIDS, objawy mogą obejmować poważne infekcje, takie jak zapalenie płuc, gruźlica, grzybica lub rak. Mogą pojawić się również neurologiczne objawy, takie jak drgawki, problemy ze skupieniem uwagi, zaburzenia mowy i zmiany osobowości. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek podejrzeń dotyczących HIV/AIDS.