Koronarografia to specjalistyczne badanie stosowane w kardiologii, które pozwala ocenić stan naczyń wieńcowych serca. Polega ona na wprowadzeniu do tętnic wieńcowych kontrastowego barwnika za pomocą cienkiego cewnika włożonego przez naczynie krwionośne. Pozwala to na szczegółową analizę naczyń wieńcowych, a także identyfikację ewentualnych zwężeń czy niedrożności, które mogą powodować niedotlenienie serca.

Koronarografia wykonuje się w celu zdiagnozowania choroby wieńcowej lub oceny jej zaawansowania. Główne wskazania do przeprowadzenia tego badania to:

• typowe objawy choroby wieńcowej, takie jak ból w klatce piersiowej, duszność podczas wysiłku lub zawroty głowy;
• nieprawidłowe wyniki badań diagnostycznych, takich jak elektrokardiogram (EKG) czy badanie stresowe;
• planowanie planu leczenia, chociażby w przypadku potrzeby stosowania stentów naczyniowych lub pomostów aortalno-wieńcowych;
• ocena skuteczności leczenia operacyjnego lub farmakologicznego choroby wieńcowej.

W niektórych przypadkach koronarografia może być niewskazana lub wymaga specjalnej ostrożności. Przeciwwskazania do wykonania tego badania to:

• alergia na jod lub substancje kontrastowe;
• ciąża - konieczne jest ocenienie korzyści i ryzyka oraz skonsultowanie się z lekarzem prowadzącym;
• ciężka niewydolność nerek, która może skomplikować podanie środka kontrastowego;
• niestabilna hemodynamika - badanie może zagrażać stabilności pacjenta, dlatego wymaga szczególnej oceny.

Przed rozpoczęciem koronarografii pacjent zostaje poddany ogólnemu badaniu kardiologicznemu. Procedura jest przeprowadzana w sali zabiegowej, podczas którego pacjent leży na stole operacyjnym. Po znieczuleniu miejsca wkłucia, lekarz wprowadza cienki cewnik przez tętnicę promieniową lub udową, a następnie prowadzi go do tętnic wieńcowych. Podczas zabiegu kontrast jest podawany do naczyń wieńcowych, co pozwala na uzyskanie dokładnych obrazów. Pod kontrolą przezskórnej diagnostyki obrazowej (ang. percutaneous coronary intervention - PCI) lekarz ocenia naczynia wieńcowe i jeśli zachodzi taka potrzeba, wykonuje jednocześnie zabieg angioplastyki, stentowania lub wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych.

Po zakończeniu zabiegu, lekarz ocenia uzyskane obrazy naczyń wieńcowych. Wyniki koronarografii mogą pokazywać:

• ewentualne zwężenie lub niedrożności tętnic wieńcowych;
• obecność blaszek miażdżycowych;
• stan naczyń, takich jak tętnice główne i ich rozgałęzienia;
• ewentualne zmiany w anatomicznej budowie naczyń;
• obecność skrzeplin lub innych nieprawidłowości.

Koronarografia ma kluczowe znaczenie w diagnozowaniu i ocenie chorób serca, takich jak choroba wieńcowa czy zawał serca. Pozwala na dokładną lokalizację i ocenę wielkości ewentualnych zwężeń czy niedrożności naczyń wieńcowych. Na podstawie wyników koronarografii lekarz może wskazać dalszy plan leczenia, takie jak wstawienie stentu lub wykonanie pontażu naczyniowego. Procedura ta jest jednym z najważniejszych narzędzi w kardiologii, które umożliwia dokładną diagnostykę chorób serca i poprawę jakości życia pacjentów.