Jodek potasu (sól potasowa kwasu jodowodorowego (KI)) to związek chemiczny, który wygląda jak bezbarwne kryształy. W przypadku zagrożenia promieniotwórczego powinno się stosować jodek potasu, ponieważ chroni on przed rakiem tarczycy. Wynika to z tego, że nasyca on tarczycę stabilnym jodem. Należy jednak wiedzieć, że przyjęty niewłaściwie może być niebezpieczny oraz przyczynić się do powstania problemów zdrowotnych.

Głównym celem spożycia jodku potasu podczas incydentów nuklearnych jest wysycenie tarczycy jodem bezpiecznym. Dzięki temu nie będzie w niej miejsca na jod promieniotwórczy. Przyjęcie potasu w sytuacji zagrożenia radiacyjnego obecnego na terenie kraju zmniejsza ryzyko rozwoju raka tarczycy.

Ryzyko rozwoju nowotworu jest największe wśród dzieci i młodzieży do 15. roku życia. Spożycie tabletek z jodem

przez zdrowe dzieci nie powinno mieć żadnych działań niepożądanych.

Wśród właściwości medycznych zastosowania jodku potasu w przypadku leczenia pacjentów, wymienia się korzystne, a także ochronne działanie na tarczycę. Ponadto wykazuje on działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe oraz wykrztuśne. Odpowiednia ilość mg jodu wspomaga leczenie grzybiczej choroby skórnej. Należy jednak pamiętać, że przed przyjęciem tabletek z jodkiem potasu, innych leków, bądź suplementów diety należy skonsultować się z lekarzem, który ustali odpowiednią dawkę.

Najbardziej optymalne jest przyjmowanie jodku potasu (jodu stabilnego) w okresie od 24 godzin przed przewidywanym początkiem ekspozycji na promieniowanie do 2 godzin po jego rozpoczęciu (należy przyjąć jodek potasu w dawce 65 mg). Ponadto uzasadnione jest również jego zastosowanie w ciągu 8 godzin od rozpoczęcia ekspozycji.

Nie zalecane jest natomiast branie jodku potasu później niż 24 godziny po ekspozycji promieniotwórczego jodu. Zgodnie ze wskazaniami medycznymi takie postąpienie może wyrządzić więcej szkód niż korzyści zdrowotnych.

W przypadku realnego zagrożenia jodem radioaktywnym zwykle wystarcza jednorazowe podanie jodu. W sytuacji długotrwałego, czyli dłuższego niż 24 godziny albo wielokrotnego narażenia na promieniotwórcze izotopy jodu będzie najprawdopodobniej konieczne powtórne podanie stabilnego jodu.

Drugiej dawki jodku potasu nie należy podawać noworodkom, kobietom w okresie ciąży i karmienia piersią, a także osobom po 60. roku życia.

Jodku potasu nie powinny przyjmować osoby:

• u których stwierdzono alergię na jodek potasu albo jakikolwiek inny składnik leku
• z nadczynnością tarczycy
• z zaburzeniami w obrębie naczyń krwionośnych
• z niektórymi chorobami autoimmunologicznymi

Ostrożność przed przyjęciem jodku oraz skonsultować się z lekarzem powinny osoby u których:

• stwierdzone w wywiadzie choroby tarczycy (również w przeszłości)
• zmagają się z nieleczoną autonomią tarczycy
• cierpią na zaburzenia funkcjonowania nerek
• zmagają się z zaburzeniami czynności nadnerczy
• są odwodnieni
• przyjmują leki hamujące czynność tarczycy, działające moczopędnie, leki które zawierają takie substancje czynne, jak: kaptopryl, enalapryl albo chinidynę

Leki zawierające jod potasu należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W sytuacjach narażenia na działanie radioaktywnych izotopów jodu należy postępować zgodnie z obowiązującymi wytycznymi instytucji zarządzania kryzysowego, państwowej agencji atomistyki, czy zarządzeniami ministra zdrowia. Warto jednak pamiętać, że na organizm niekorzystnie oddziałowuje przyjmowanie jodku potasu na własną rękę i bez wyraźnych wskazań. Za częste i niekontrolowane przyjmowanie jodku w dużych dawkach może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie hormonów tarczycy.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o skutecznej ochronie zdrowia dołącz do platformy edukacyjnej BezTabletek.pl. Poznaj sposoby na pozbycie się występujących niedoborów w organizmie. Bądź najlepszym specjalistą w zakresie profilaktyki zdrowia. Jedna płatność = dożywotni dostęp