Wirusowe zapalenie wątroby typu B, zwane również HBV, jest infekcją wirusową, która atakuje wątrobę. Jest to jedna z najczęstszych i najbardziej niebezpiecznych infekcji wirusowych na świecie. HBV przenosi się głównie przez kontakt z zarażoną krwią lub płynami ustrojowymi, takimi jak sperma lub wydzielina z pochwy. Objawy zakażenia HBV mogą się różnić, ale często obejmują zmęczenie, utratę apetytu, nudności, ból brzucha, żółtaczkę i ciemne moczenie. Chociaż wielu ludzi, którzy są zarażeni wirusem HBV, może samoczynnie wyzdrowieć, niektórzy mogą rozwinąć przewlekłe zapalenie wątroby, które może prowadzić do marskości wątroby lub raka wątroby. Istnieje jednak szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, która jest skutecznym środkiem zapobiegawczym. Osoby, które nie zostały jeszcze zaszczepione, powinny skonsultować się z lekarzem w celu zbadania swojego statusu HBV i podjęcia odpowiednich działań w celu zapobieżenia zakażeniu. 

Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) jest wirusową chorobą zakaźną, która wpływa na wątrobę. Większość osób zakażonych wirusem WZW B nie ma widocznych objawów, ale w niektórych przypadkach choroba może prowadzić do powikłań, takich jak marskość wątroby lub rak wątroby.

Objawy WZW B mogą wystąpić od 1 do 6 miesięcy po zakażeniu wirusem. Objawy te mogą obejmować:

• zmęczenie
• utrata apetytu
• nudności i wymioty
• ból brzucha
• żółtaczka (żółte zabarwienie skóry i białek oczu)
• ciemne zabarwienie moczu
• jasne stolce

W przypadku wystąpienia tych objawów, należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ może to wskazywać na obecność WZW B.

Diagnostyka WZW B polega na badaniu krwi w celu wykrycia obecności antygenu HBsAg i przeciwciał anty-HBc. Dodatkowe badania krwi mogą być wykonywane w celu oceny stopnia uszkodzenia wątroby i w celu wykluczenia innych chorób wątroby.

Wirus WZW B przenosi się przez kontakt z zakażoną krwią, nasieniem, wydzielinami pochwy i innymi płynami ciała. Istnieje kilka sposobów transmisji wirusa, w tym:

• kontakt seksualny z zakażoną osobą
• wymiana igieł przy stosowaniu narkotyków
• przekazanie wirusa z matki na dziecko podczas porodu

Aby uniknąć zakażenia wirusem WZW B, należy zachować ostrożność i podjąć odpowiednie środki profilaktyczne, takie jak:

• Używaj prezerwatyw podczas każdego kontaktu seksualnego.
• Nie dziel się igłami, strzykawkami ani innymi narzędziami medycznymi.
• Unikaj kontaktu z zakażoną krwią i innymi płynami ciała.
• Przetestuj się na obecność wirusa WZW B, zwłaszcza jeśli jesteś w grupie ryzyka.

Najlepszą formą ochrony przed wirusem WZW B jest szczepienie. Istnieją skuteczne i bezpieczne szczepionki przeciwko WZW B, które są dostępne w większości krajów. Szczepienie składa się z trzech dawek, które są podawane w określonych odstępach czasu. Szczepienie zapewnia długotrwałą ochronę przed wirusem WZW B i zmniejsza ryzyko powikłań.

Szczepienie WZW B jest zalecane dla wszystkich niemowląt i dzieci, młodzieży i dorosłych. Osoby w grupie ryzyka, takie jak pracownicy służby zdrowia, osoby z chorobami wątroby i osoby zakażone wirusem HIV, powinny szczególnie wziąć pod uwagę szczepienie.

W przypadku zaplanowania podróży do rejonów o wysokim ryzyku zakażenia wirusem WZW B, należy skonsultować się z lekarzem i rozważyć szczepienie ochronne przed wyjazdem.

WZW B jest groźnym wirusem wpływającym na funkcjonowanie wątroby. Jednak dzięki odpowiedniemu leczeniu i profilaktyce, można uniknąć zakażenia wirusem oraz powikłań z nim związanych. Pamiętaj, że szczepienie jest najskuteczniejszą formą ochrony przed wirusem WZW B i warto skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia najlepszego planu szczepień.