Sympatektomia to operacja polegająca na przecięciu części sympatycznego układu nerwowego, który odpowiada za kontrolę nad procesami fizjologicznymi organizmu. Głównym celem tego zabiegu jest zablokowanie funkcjonowania różnych narządów w organizmie, takich jak narządy dokrewnego, moczowego, czy układu trawiennego. Najczęstszym zastosowaniem sympatektomii jest leczenie nadmiernego pocenia się (hiperhydrozy) kończyn dolnych i pachwin.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, a chirurg dokonuje nacięcia w okolicach mostka. Przy pomocy kamer i instrumentów chirurg może zidentyfikować odpowiedni odcinek nerwu i przeciąć go. Po zabiegu pacjent musi przebywać w szpitalu od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od jego stanu zdrowia.

Sympatektomia piersiowa jest stosowana w celu zmniejszenia nadmiernego pocenia się dłoni, nóg i pachwin, jak również jako leczenie zapalenia oskrzeli i astmy. Operacja polega na przecięciu nerwu dośrodkowego pomiędzy IV i V kręgiem szyjnym, jako i gałęzi nerwowych biegnących do klatki piersiowej.

Jednym z poważniejszych skutków ubocznych tej procedury może być zespół Hornera, który powoduje osłabienie mięśni powiek, zaczerwienienie gałki ocznej, osłabienie źrenic i asymetrię twarzy. Zabieg ten może być również przyczyną ryzyka wystąpienia zespołu Raynauda, który objawia się bólem w palcach i zaczerwienieniem.

Sympatektomia lędźwiowa jest stosowana w celu leczenia bólu w dolnej części pleców i miednicy, zespołu niewydolności naczyń, chorób naczyń wieńcowych i nadmiernego potu stóp. Podobnie do sympatektomii piersiowej, zabieg polega na przecięciu odpowiedniego odcinka nerwu.

Wyniki zabiegu są zróżnicowane, w zależności od przypadku, ale niektórzy pacjenci zgłaszają znaczne złagodzenie objawów bólowych i poprawę jakości życia. Mogą jednak wystąpić również powikłania, takie jak ból pooperacyjny, infekcje rany operacyjnej lub problemy z oddychaniem.

Sympatektomia twarzy jest używana do leczenia nadmiernego pocenia się twarzy, które może prowadzić do powstania trudnych do ukrycia plam potowych na skórze. Podczas tego zabiegu chirurg przecina nerwy odpowiedzialne za kontrolowanie procesu wydzielania potu.

Skutki uboczne tej procedury są ograniczone, ale mogą obejmować osłabienie mięśni twarzy lub zmianę w wyglądzie twarzy.

Sympatektomia szyjna jest stosowana w leczeniu chorób związanych z naczyniami krwionośnymi, jak również nadmiernego pocenia się kończyn górnych. Zabieg polega na usunięciu odcinków nerwowych z szyjnej części sympatycznego układu nerwowego, które kontrolują pracę narządów.

Podobnie jak w przypadku innych procedur sympatektomii, ryzyko powikłań operacyjnych może wystąpić, w tym ból pooperacyjny, problemy z oddychaniem i osłabienie mięśni.

Jednym z głównych zastosowań sympatektomii jest leczenie hiperhydrozy - nadmiernej potliwości kończyn dolnych i pachwin. Po operacji pacjenci zazwyczaj doświadczają znacznego zmniejszenia wydzielania potu, co poprawia jakość ich życia.

Wielu pacjentów może również zauważyć zmniejszenie objawów blizną pooperacyjną, takich jak zaczerwienienie, ból lub obrzęk.

Sympatektomia to procedura chirurgiczna, która może pomóc w leczeniu różnych chorób i zaburzeń, takich jak nadmierne pocenie się, bóle kręgosłupa, choroby układu naczyniowego. Operacja przecina odcinki nerwowego odpowiedzialnego za kontrolowanie wybranej funkcji organów w organizmie. Jak w każdej operacji, istnieją ryzyka i skutki uboczne, w tym osłabienie mięśni, ból pooperacyjny, zespół Hornera czy infekcje rany operacyjnej.