Nie wiadomo dokładnie, co powoduje rozwój raka nerki, ale istnieją czynniki ryzyka, które mogą zwiększyć jego występowanie. Najważniejsze z nich to:

• długoletnie palenie papierosów,
• otyłość,
• nadciśnienie tętnicze,
• dializa nerek,
• dziedziczne zaburzenia genetyczne,
• praca z wykorzystaniem niebezpiecznych substancji chemicznych.

Wczesne objawy raka nerki są zazwyczaj mało charakterystyczne i trudne do zauważenia. W późniejszych stadium choroby pojawiają się objawy, takie jak:

• ból w dolnej części pleców,
• krwiomocz,
• ból brzucha,
• powiększenie jednej nerki,
• utrata masy ciała,
• gorączka,
• skrajne wyczerpanie.

H3: Wczesne objawy raka nerki

Może zdarzyć się, że rak nerki przez dłuższy czas nie daje żadnych objawów. Jednym z pierwszych sygnałów choroby może być obecność krwi w moczu.

H3: Guz nerki - co dalej?

Jeśli lekarz zdiagnozuje u Ciebie guz nerkowy, konieczne będą dalsze badania. W pierwszej kolejności zrobione zostaną badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Lekarz może zlecić także badanie krwi, które pozwoli na określenie poziomu jednego z markerów nowotworowych, tj. białka CA-125. W celu potwierdzenia diagnozy może być wykonana biopsja guza.

Diagnostyka raka nerki rozpoczyna się od badania pacjenta i wywiadu lekarskiego. Lekarz zleci wykonanie badań krwi i moczu, które pozwolą na ocenę funkcjonowania nerek. Następnie zrobione zostaną badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny. W niektórych przypadkach konieczna będzie biopsja guza, aby potwierdzić diagnozę.

Metoda leczenia raka nerki zależy od stopnia zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. W przypadku guzów mniejszych niż 4 cm można skorzystać z techniki watchful waiting, czyli regularnej kontroli guza i monitorowania jego wzrostu. W przypadku większych guzów lub zaawansowanego stadium choroby lekarze stosują różne metody leczenia, takie jak:

• nefrektomia radykalna (usunięcie nerki wraz z guzem),
• leczenie celowane,
• immunoterapia,
• chemioterapia.

Klasyfikacja i ocena stopnia zaawansowania raka nerki są niezwykle ważne dla ustalenia odpowiedniego planu leczenia i prognozowania wyników. Istnieje kilka systemów klasyfikacji raka nerki, ale najczęściej stosowany jest system TNM, który uwzględnia trzy czynniki: wielkość guza pierwotnego (T), zaawansowanie węzłów chłonnych (N) oraz obecność przerzutów odległych (M). Stopień zaawansowania jest oceniany na podstawie stopnia zaawansowania tkanek glejowych (stopień I, II, III, IV). Dodatkowo, ocenia się również histologiczny typ guza, obecność nacieku torebkowego oraz inne charakterystyczne cechy, które mogą mieć wpływ na rokowanie. W zależności od klasyfikacji i oceny stopnia zaawansowania raka nerki, lekarz będzie mógł ocenić, czy konieczne jest usunięcie guza chirurgicznie, czy inne formy leczenia, takie jak chemioterapia, radioterapia lub immunoterapia. Regularna ocena i monitorowanie stopnia zaawansowania raka nerki jest istotna dla skutecznego zarządzania chorobą i optymalnego leczenia pacjenta. 

Najważniejsze, aby lekarz jak najszybciej dobierał odpowiednie leczenie i monitorował jego skuteczność.