In vitro (z łac. "w szkle") to metoda zapłodnienia pozaustrojowego, czyli poza ciałem kobiety. Zasadniczo polega na zapłodnieniu komórki jajowej przez plemniki w sztucznych warunkach, a następnie przeszczepieniu embrionu do macicy kobiety. Procedura ta z powodzeniem pomaga w przypadkach niepłodności i jest stosowana na całym świecie.

Zasady procedury in vitro są ściśle regulowane. Zebrane jajeczka pobierane są z jajników kobiety za pomocą strzykawki z odpowiednio dobranymi igłami. Następnie są umieszczane w cieplutkim, wilgotnym środowisku dojrzewania. Po dojrzeniu, komórki jajowe są zapładniane przez specjalnie dobraną spermę oraz przechowywane w warunkach laboratoryjnych. Kiedy rozwinięty embrion osiągnie odpowiedni wiek, jest przeszczepiany do macicy kobiety.

In vitro jest jedną z metod wspomaganego rozrodu, co oznacza, że pomaga ona kobietom, które nie mogą zajść w ciążę w inny sposób. Na przykład, może to być spowodowane problemami hormonalnymi, przez które kobieta nie może owulować lub nie ma partnera, z którym miałaby szansę na naturalne zapłodnienie.

Dzięki in vitro, kobiety mogą poznać radość macierzyństwa, nawet jeśli ich mężowie mają problemy z produkcją spermy. Na przykład, spermie można pobrać z mężczyzny bezpośrednio z jąder lub ze spermokultury, a następnie wprowadzić je do jajnika kobiety. Inną metodą jest wykorzystanie nasienia darczyńcy.

Koszty in vitro w Polsce wahają się od około 10 000 zł do 20 000 zł za jeden cykl leczenia. Cena może być uzależniona od wielu czynników, w tym od doświadczenia lekarza i jakości kliniki, w której ma się odbyć leczenie.

Przygotowania do in vitro zaczynają się już w pierwszym dniu cyklu menstruacyjnego kobiety. Wtedy pacjentka zaczyna przyjmować hormony, które mają na celu pobudzenie jajników do produkcji komórek jajowych oraz zwiększenie ich liczebności. Później wykonuje się punkcję jajników, a jajka z nich pobrane natychmiast trafiają do laboratorium.

Następnie jajka zostają zapłodnione w warunkach kontrolowanych (zawierających odpowiednią temperaturę, wilgotność oraz stężenie wymaganych składników) z wykorzystaniem spermy partnera lub anonimowego dawcy nasienia. Embriologowie starają się wybierać najlepsze komórki zapładniające jajka.

Po około dwóch dniach embriony osiągają odpowiedni do transferu wiek i zostają umieszczone w macicy kobiety poprzez specjalny, cienki teleskop. Przed transferem tkwi on w strawie, czego celem jest ułatwienie przylegania do błony śluzowej macicy.

Warto zauważyć, że in vitro ma pewne różnice w stosunku do zapłodnienia naturalnego. W wypadku naturalnego zapłodnienia, komórka jajowa spotyka się z plemnikiem w jajowodzie. Jeśli komórka zostanie zapłodniona, rozwija się w bliźnięta, trójki lub jeden dziecko.

W in vitro, wszystkie fazy procesu są kontrolowane przez lekarzy. Oznacza to, że istnieje większa kontrola nad jakością i ilością komórek jajowych oraz jakością nasienia. Dodatkowo zarodki uważnie śledzone są w warunkach laboratoryjnych, co pozwala lekarzom zidentyfikować najlepsze warunki transferu do macicy.

Pomimo, że skuteczność in vitro wciąż nie gwarantuje 100% szans na ciążę, wiele par uważa, że procedura ta daje im nadzieję i szansę na spełnienie marzeń o dziecku.