Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to choroba zapalna jelita grubego, która jest wynikiem nieprawidłowej reakcji układu immunologicznego na naturalną florę jelitową. Podczas choroby dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita grubego, powodując utratę krwi i białka. Schorzenie zazwyczaj pojawia się między 15 a 30 rokiem życia, ale może wystąpić w każdym wieku. Choroba ma charakter nawracający, z okresami wzmożonych objawów, zwanych zaostrzeniami, oraz okresami bezobjawowymi.

Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie są dokładnie poznane, ale istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na rozwój choroby. Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia WZJG należą:

Czynniki genetyczne i immunologiczne

Osoby z chorobą zapalną jelita grubego częściej niż inni mają rodzinne wystąpienia choroby. Z tego wynika, że istnieją pewne predyspozycje genetyczne do choroby. Problemy z układem odpornościowym również mogą sprzyjać rozwojowi choroby, dlatego choroba ta jest klasyfikowana jako choroba autoimmunologiczna.

Czynniki środowiskowe

Stres, dieta (zwłaszcza spożywanie dużych ilości tłuszczu i cukru), palenie papierosów i zakażenie bakteryjne mogą zwiększać ryzyko WZJG.

Najczęstszymi objawami wrzodziejącego zapalenia jelita grubego są ból brzucha, częste pragnienie oddawania stolca i biegunka. Inne objawy choroby to:

• krwawe lub śluzowate stolce,
• bóle stawów,
• gorączka,
• utrata masy ciała,
• nudności i wymioty,
• utrata apetytu.

Objawy choroby są bardzo zróżnicowane, a ich częstość i nasilenie są różne u każdego pacjenta.

Osoby, które cierpią na WZJG, powinny unikać potencjalnie drażniących pokarmów, takich jak tłuste mięso i mleko, orzechy, owoce cytrusowe, a także produkty z dużą ilością włókna. Zalecana jest dieta bogata w płyny, białko, węglowodany złożone i niskotłuszczowe produkty mleczne. Warto też zwrócić uwagę na suplementy diety i witaminy, które pomogą uniknąć niedoborów składników odżywczych.

Ponadto, osoby chore na WZJG muszą chronić swoje jelita, aby nie doprowadzić do dalszych stanów zapalnych lub ataków choroby. Ważne jest, żeby unikać stresu, który może zaostrzać chorobę, zdrowo się odżywiać, regularnie ćwiczyć i pamiętać o odpoczynku.

Niestety, wrzodziejące zapalenie jelita grubego nie ma całkowitego leczenia. Leczenie zmierza do kontrolowania choroby, zmniejszenia stanu zapalnego i zmniejszenia liczby i nasilenia ataków choroby. U niektórych pacjentów leki są skuteczne w całkowitym zmniejszeniu stanu zapalnego, co prowadzi do dłuższego okresu remisji, ale choroba zawsze może powrócić.

Leki przepisywane w leczeniu WZJG dzielą się na trzy kategorie: leki przeciwzapalne, leki immunosupresyjne i leki biologiczne. Leki przeciwzapalne mają na celu zmniejszenie lub usunięcie stanu zapalnego, immunosupresyjne zmniejszają reakcję układu odpornościowego, a leki biologiczne blokują białka, które biorą udział w procesach zapalnych.

W przypadkach, gdy choroba jest zaawansowana i konieczna jest kontrola zaostrzeń, mogą być proponowane zabiegi operacyjne, takie jak usunięcie wybranych obszarów jelita. W przypadku poważnych powikłań hirurgiczne leczenie może przynieść ulgę w chorobie.