Rzeżączka jest chorobą przenoszoną drogą płciową i można się nią zarazić podczas kontaktu seksualnego z zakażoną osobą. Bakterie Neisseria gonorrhoeae atakują nabłonek cewki moczowej, szyjki macicy, odbytu lub gardła. Rzeżączka może być przekazywana poprzez kontakt bezpośredni z wydzielinami zakażonej osoby, takimi jak wydzielina z cewki moczowej, wydzieliną z pochwy lub nasieniem.

Objawy rzeżączki mogą być różne u kobiet i mężczyzn. U mężczyzn, objawy zazwyczaj obejmują:

• pieczenie lub swędzenie w cewce moczowej
• wydzielanie żółtego, zielonego lub białego płynu z cewki moczowej
• ból i obrzęk jąder

U kobiet, objawy rzeżączki mogą być mniej oczywiste i obejmować:

• pieczenie lub swędzenie w okolicach narządów płciowych
• nieprawidłowe, obfite lub nieprzyjemnie pachnące upławy
• ból podczas oddawania moczu lub stosunku seksualnego
• ból w dolnej części brzucha

Jednak u wielu osób, zwłaszcza u kobiet, rzeżączka może przebiegać bezobjawowo. To sprawia, że wielu nosicieli nie zdaje sobie sprawy z tego, że są zarażeni i bezpośrednio przyczynia się to do szerzenia choroby.

Objawy rzeżączki mogą pojawić się w ciągu 2-7 dni po zakażeniu. Jednak niektóre osoby mogą nie mieć żadnych objawów przez długi czas. To sprawia, że łatwo jest przekazywać chorobę, nawet bez świadomości.

Diagnostyka rzeżączki polega zazwyczaj na pobraniu próbki wydzieliny z zarażonego obszaru, takiego jak cewka moczowa, szyjka macicy, odbyt lub gardło. Próbka jest badana pod mikroskopem lub wysyłana do laboratorium w celu dokładnego zidentyfikowania bakterii Neisseria gonorrhoeae. W przypadku objawów rzeżączki, ważne jest, aby jak najszybciej udać się do lekarza, aby przeprowadził odpowiednie badania i postawił diagnozę.

Najbezpieczniejszym sposobem uniknięcia zakażenia rzeżączką jest unikanie kontaktu z cieczami ustrojowymi zakażonymi bakterią Neisseria gonorrhoeae. Oto kilka zasadniczych zaleceń:

• Unikaj niezabezpieczonego stosunku płciowego
• Utrzymuj jednego stałego, monogamicznego partnera
• Regularnie korzystaj z testów na choroby przenoszone drogą płciową
• Skorzystaj z prezerwatyw przy każdym stosunku płciowym
• Jeśli masz podejrzenie zakażenia, bezzwłocznie udaj się do lekarza w celu przeprowadzenia odpowiednich badań i otrzymania właściwego leczenia

Pamiętaj, że rzeżączka nieleczona może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie narządów płciowych, przerzuty zakażenia do innych części ciała oraz trudności w zajściu w ciążę. Ważne jest, aby szukać pomocy medycznej i rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe.

1. Pieczenie i swędzenie w pochwie
2. Zwiększone wydzielanie z pochwy
3. Nieprzyjemny zapach wydzieliny z pochwy
4. Ból podczas oddawania moczu
5. Czerwone, opuchnięte wargi sromowe i sromu
6. Krwawienie między miesiączkami
7. Ból podbrzusza
8. Bolesne stosunki płciowe
9. Ból w dolnej części pleców
10. Gorączka
11. W przypadku podejrzenia rzeżączki, ważne jest jak najszybsze zgłoszenie się do lekarza w celu potwierdzenia diagnozy i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia.

Leczenie rzeżączki zazwyczaj polega na podawaniu antybiotyków. Najczęściej stosowanym lekiem jest ceftriakson, który jest podawany w postaci zastrzyków domięśniowych. Pacjenci otrzymują dawkę jednorazową, która powinna zwykle być skuteczna w zwalczaniu infekcji. W przypadku, gdy nie ma dostępu do ceftriaksonu, stosować można również inne antybiotyki, takie jak cefduroksym lub azitromycyna. Leczenie powinno trwać co najmniej 7-10 dni, aby skutecznie wyeliminować bakterie. Ważne jest również, aby partnerzy seksualni byli leczeni jednocześnie, nawet jeśli nie wykazują żadnych objawów. Dodatkowo, podczas leczenia zaleca się unikanie kontaktów seksualnych, aby uniknąć ponownego zakażenia. Po zakończeniu terapii pacjent powinien wykonać testy w celu potwierdzenia wyleczenia. W razie nawrotu choroby, konieczne może być przeprowadzenie kolejnej serii leczenia. Leczenie rzeżączki jest istotne, ponieważ nieleczone zakażenie może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie jądra u mężczyzn czy niepłodność u kobiet.