Krioterapia miejscowa to metoda, która wykorzystuje skrajnie niskie temperatury (od -160°C do -110°C) w celu leczenia uszkodzonych lub obolałych tkanek. Metodę tę stosuje się z zamiarem zamrożenia komórek ciała w celu zmniejszenia stanu zapalnego lub bólu. Miejscowe poddanie ciała tak niskim temperaturom powoduje reakcję nerwowo-krwionośną, która niesie ze sobą wiele korzyści dla organizmu.

Podczas zabiegu dochodzi do skurczu naczyń krwionośnych w skórze, co zwiększa przepływ krwi do miejsca, na którym krioterapia jest stosowana, powodując lepszą regenerację uszkodzonych tkanek. Ponadto, pod wpływem ekstremalnych temperatur, dochodzi do wydzielania endorfin, związanych z uczuciem przyjemności, poprawą nastroju oraz zwiększeniem tolerancji na ból.

Podobnie jak każda terapia, krioterapia miejscowa ma swoje przeciwwskazania. Przede wszystkim zabieg jest niedopolecany dla osób ze schorzeniami układu krążenia, chorobami nerek, ciężkim nadciśnieniem, chorobami neurologicznymi, zaburzeniami krzepnięcia krwi oraz miażdżycą.

Nie zaleca się również stosowania krioterapii osobom z chorobami skóry, cukrzycą typu 1, chorobami autoimmunologicznymi oraz osobom z alergiami na niskie temperatury.

Skutki uboczne stosowania krioterapii miejscowej są zwykle łagodne i krótkotrwałe, ale jak przy każdej terapii, mogą wystąpić niepożądane skutki. Do najczęstszych skutków ubocznych krioterapii miejscowej zalicza się:

• opuchlizna,
• zasinienie,
• zaczerwienienie,
• obrzęk,
• bolesność.

W rzadkich przypadkach, podczas zabiegu mogą wystąpić drgawki lub problemy z oddychaniem.

Długość zabiegu zależy od obszaru, na którym stosowana jest krioterapia miejscowa, rodzaju efektu, jakiego oczekujemy oraz od indywidualnych potrzeb pacjenta. Zazwyczaj zabieg trwa od kilku sekund do dwóch lub trzech minut, przy czym zawsze przestrzega się określonego czasu dla danego obszaru ciała i trybu leczenia.

Warto pamiętać, że w ciągu jednego cyklu leczenia, zaleca się, aby zabiegi odbywały się od kilku do kilkunastu razy. Ostateczna długość leczenia zależy od celu, które chcemy osiągnąć.

Krioterapia miejscowa może być stosowana w leczeniu wielu zaburzeń lub dysfunkcji, które obejmują niemal każdy obszar naszego ciała. Poniżej kilka zastosowań krioterapii miejscowej:

• redukcja bólu,
• leczenie stanów zapalnych,
• redukcja obrzęków,
• leczenie blizn,
• leczenie zmian skórnych,
• poprawa elastyczności tkanek,
• leczenie urazów sportowych,
• diagnoza stanu zdrowia,
• zmniejszenie ryzyka powstawania chorób nowotworowych.

Krioterapia miejscowa jest coraz częściej stosowana w leczeniu chorób, zarówno w środowisku medycznym, jak i w salonach kosmetycznych lub SPA.

Stosowanie krioterapii miejscowej w domu może wydawać się kuszącym rozwiązaniem, zwłaszcza dla osób, które chcą osiągnąć pozytywne skutki w małym obszarze swojego ciała. Jednakże, krioterapia miejscowa powinna być wykonywana jedynie przez wyszkolonych specjalistów posiadających odpowiednie kwalifikacje medyczne.

Niekontrolowane stosowanie krioterapii miejscowej w domowym zaciszu może prowadzić do groźnych i poważnych uszkodzeń skóry i tkanek. Może prowadzić do wystąpienia opuchlizny, poparzeń, zacinania naczyń krwionośnych, a nawet prowadzić do martwicy.

Należy pamiętać, że krioterapia miejscowa to zabieg medyczny, który powinien być stosowany tylko przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów.

Krioterapia jest to metoda leczenia polegająca na krótkotrwałym wystawianiu organizmu na ekstremalne temperatury, takie jak -110 stopni Celsiusza. Mimo że krioterapia ma wiele korzyści dla zdrowia, istnieje kilka przeciwwskazań do jej stosowania. Po pierwsze, krioterapia jest przeciwwskazana u osób z chorobami serca i naczyń krwionośnych, ponieważ skoki temperatury mogą zwiększać ryzyko napadu serca lub udaru. Osoby z nadciśnieniem tętniczym również powinny unikać krioterapii, ponieważ ekstremalne temperatury mogą wywoływać skoki ciśnienia krwi. Ponadto, krioterapia jest przeciwwskazana u osób z zaawansowanymi chorobami skóry, takimi jak trądzik różowaty, egzema czy rany nie gojące się. Istnieje też ryzyko zakażenia grzybicą w wyniku stosowania wspólnych zabiegów krioterapii. Dlatego też, przed rozpoczęciem terapii krioterapeutycznej, zawsze należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia, czy nie ma żadnych przeciwwskazań dla tej metody leczenia. 

Przed przystąpieniem do krioterapii warto odpowiednio się przygotować, aby uzyskać jak najlepsze efekty. Przede wszystkim należy upewnić się, że nie ma przeciwwskazań do tego rodzaju terapii. Osoby z chorobami serca, nadciśnieniem tętniczym, chorobami układu oddechowego czy infekcjami nie powinny poddawać się krioterapii. Kolejnym krokiem jest odpowiednie nawodnienie organizmu. Przed zabiegiem warto wypić odrobinę wody, aby uniknąć odwodnienia. Ponadto, zaleca się spożywanie posiłku około dwie godziny przed terapią, ponieważ temperatura ciała spada podczas krioterapii, a jedzenie przed zabiegiem pomoże utrzymać ciepło. Ważne jest również odpowiednie przygotowanie ubioru. Należy założyć wygodne i ciepłe ubrania, które będą chronić skórę przed drapaniem lub podrażnieniem. Poza tym, na terapię warto przyjść zrelaksowanym i wypoczętym, aby maksymalnie skorzystać z jej dobroczynnych efektów. 

Krioterapia miejscowa to metoda leczenia, która wykorzystuje ekstremalnie niskie temperatury w terapii różnorodnych schorzeń oraz obolałych miejsc w organizmie. Choć metoda ta jest stosunkowo bezpieczna, to jednak ma swoje przeciwwskazania i skutki uboczne, których należy unikać.

O nawiezchnie krioterapii wzmożenie dnia, a czasami kilku dni w leczeniu wskazanych schorzeń. Nawet niepozorne ból kostki, może się skrywać pod poważniejszymi problemami zdrowotnymi, dlatego warto skonsultować się z lekarzem lub wysokiej klasy specjalistą, który pojawi się przy krioterapii miejscowej.